Σεμνοί Άνθρωποι

Δυο συμπολίτες μας, δυο απλοί άνθρωποι της Κω που δούλεψαν και πρόσφεραν επί χρόνια μαζί, έφυγαν πρόσφατα από κοντά μας.

Ο Γιώργης ο Τάλλαρος και ο Ευθύμης ο Τρακόσας εργάζονταν στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και στις αρχές του ’70 ως σερβιτόροι στο μοναδικό τότε εστιατόριο που υπήρχε στο λιμάνι, στο εστιατόριο του Λήμνου. Ήταν ακόμη «η εποχή της αθωότητας» της τουριστικής Κω, τότε που την πλειονότητα των επισκεπτών αποτελούσαν έλληνες παραθεριστές που σκοπό είχαν, εκτός από τα απαραίτητα ψώνια τους, να περάσουν ήρεμες διακοπές στη καταπράσινη κηπούπολη, να κάνουν τα μπάνια τους στο Ακταίον και να απολαύσουν ήσυχες βραδιές στους 3 - 4 θερινούς κινηματογράφους της πόλης.

Ο Γιώργης ο Τάλλαρος και ο Ευθύμης ο Τρακόσας, μαζί με τον Χρήστο Μουσελίμη – να είναι καλά - ήταν πάντοτε πρόθυμοι στην εξυπηρέτηση των πελατών, ευγενείς στους τρόπους, αλλά και ευπαρουσίαστοι. Φρεσκοξυρισμένοι, με μαύρο καλοσιδερωμένο παντελόνι, με λευκό πουκάμισο, παπιγιόν και φαρδιά μαύρη ζώνη στη μέση σύμφωνα με τις απαιτήσεις της εποχής, με χαμόγελο και φιλική διάθεση, αποτελούσαν τους γνήσιους εκφραστές της φιλόξενης Κω. Η κόσμια και σεμνοπρεπής παρουσία τους συνέβαλλε και αυτή στη διαμόρφωση της τελικής καλής εικόνας του νησιού που αποκόμιζε φεύγοντας ο επισκέπτης.

Ο Γιώργης ο Τάλλαρος και ο Ευθύμης ο Τρακόσας έφυγαν μαζί, αφού πρόφθασαν να δουν τα νέα φαινόμενα των καιρών, όπως την άγρα πελατών, τον κράχτη, τις μίζες, το κυνήγι του κέρδους πάση θυσία να καταπνίγουν και να καθυποτάσσουν τις αξίες και τις αρχές με τις οποίες εκείνοι έμαθαν να ζουν και να εργάζονται.