Αρνητικά δείγματα

Διαβάζω στην τοπική εφημερίδα στη στήλη «Εντυπώσεις στο παρά 5».
«Προσοχή: Ράμπο ΣΔΟΕ για 1 εβδομάδα. Ψωμί δεν είχαμε, τυρί μας ήρθε. Μπορεί οι επαγ/τίες να δεινοπαθούν μέχρι να τα βγάλουν πέρα, αλλά το φορομπηχτικό-φοροεισπακτικό Κράτος, στέλνει ‘ράμπο’ για να τους δώσει το τελειωτικό χτύπημα. Έλεος!!!»
Δηλαδή ο συντάκτης του άρθρου σαφώς μας λέει ότι πολύ κακώς αυτό το ανάλγητο κράτος στέλνει τέτοια εποχή υπαλλήλους του να ελέγξουν τους επαγγελματίες αν τηρούν και εφαρμόζουν τις νόμιμες φορολογικές τους υποχρεώσεις, δηλαδή αν κόβουν αποδείξεις στους πελάτες τους, αν εκδίδουν σωστά τιμολόγια, αν αποδίδουν τους φόρους και γενικά αν ενεργούν και συμπεριφέρονται ως σωστοί έλληνες φορολογούμενοι.
Ακόμη, από το άρθρο αυτό, ευθέως – αλλά και ευκόλως - συνάγεται ότι θα ήταν δικαιότερο να μην υπήρχε έλεγχος και κάθε επαγγελματίας να μπορούσε να πράττει ανάλογα με το πώς αντιλαμβάνεται ο ίδιος τη γενική οικονομική κατάσταση και σύμφωνα με τη δική του ερμηνεία - επαφιόμενος στο άρθρο 120, παρ. 4 του Συντάγματος (περί πατριωτισμού) - να καθορίζει τη φορολογική του συμπεριφορά και συνέπεια.
Δυστυχώς η απαράδεκτη κατάσταση που καθημερινά συναντούμε στις συναλλαγές μας, δηλαδή της άρνησης ή της αποφυγής έκδοσης αποδείξεων από πλήθος επαγγελματιών δεν φαίνεται να προβληματίζει τον συντάκτη. Αντιθέτως κατακρίνεται η προσπάθεια εντοπισμού και τιμωρίας αυτών που κλέβουν το κράτος. Δηλαδή όλους μας!

Πριν λίγο καιρό, παρακολουθώντας το Δελτίο Ειδήσεων της Δημοτικής Τηλεόρασης, άκουσα γνωστό εκπρόσωπο των επαγγελματιών της Κω να αναφέρει ότι ζήτησε από τη Νομαρχία να προβεί, μεταξύ άλλων, σε ενέργειες ώστε να υπάρξει αναστολή για διάστημα 2 ή 3 ετών στην εφαρμογή των φορολογικών τεκμηρίων - διαβίωσης και απόκτησης περιουσιακών στοιχείων - για τους ελεύθερους επαγγελματίες, (ηλεκτρολόγους, υδραυλικούς, βιοτέχνες, ελαιοχρωματιστές, τεχνίτες και λοιπούς συναφών επαγγελμάτων), που έχει θέσει το κράτος για τον προσδιορισμό του (ελαχίστου), φορολογητέου τους εισοδήματος.
Το μέτρο αυτό, άδικο και αναχρονιστικό, αποτελεί συγχρόνως ομολογία του κράτους για την αδυναμία του να ελέγξει επιτυχώς και πλήρως τα εισοδήματα των πολιτών. Αρκείται σε μια «εύκολη» μέθοδο όπου δεν συνεισφέρει ο καθένας σύμφωνα με τις δυνατότητές του αλλά συχνά «καθαρίζει» με ένα ποσό το οποίο προκύπτει είτε σε σχέση με το ύψος του ποσού που διέθεσε για την απόκτηση ενός περιουσιακού του στοιχείου είτε λόγω υψηλών δαπανών στις οποίες προέβη για την διαβίωσή του.
Κατά κανόνα δε ο φόρος ο οποίος τελικά πληρώνεται είναι κατά πολύ μικρότερος από αυτόν που θα έπρεπε να καταβληθεί αν ο επαγγελματίας αυτός δήλωνε όλο το εισόδημα που απέκτησε.
Συνεπώς το αίτημα του συμπολίτη μας για την αναστολή των κριτηρίων εμπεριέχει (και εμμέσως δικαιολογεί), την παραδοχή της φοροδιαφυγής από το σύνολο σχεδόν των επαγγελματιών που εκπροσωπεί, προχωρεί όμως λίγο περισσότερο ζητώντας και τη νομιμοποίησή της!

Αρνητικά δείγματα φορολογικής ευσυνειδησίας...